Hoe weet ik dat ik een eetstoornis heb?

Hoe weet je of jij, of iemand waar je om geeft, een eetstoornis heeft? De wereld van eetstoornissen is ingewikkeld en kan erg overweldigend aanvoelen. Als je je zorgen maakt over iemand of als anderen je zeggen dat ze zich zorgen maken over jou, lees dan verder. Wij zijn er om eenvoudige, begrijpelijke informatie te geven.

Wat is een eetstoornis precies?

Een eetstoornis is een psychische aandoening die wordt gekenmerkt door een obsessie voor lichaamsvorm en eten. Dat is een erg brede definitie, maar het is ook vrij accuraat. De oorzaken zijn divers en gaan vaak terug op trauma’s uit het verleden.

Bijna altijd leidt of leiden de onderliggende oorzaak of oorzaken tot een bijna obsessieve behoefte aan controle. Die behoefte manifesteert zich op verschillende manieren, waaronder een obsessief verlangen om voedsel en het fysieke lichaam te beheersen. Of gewichtsverandering nu de eetstoornis uitlokt of dat de eetstoornis gewichtsverandering uitlokt, het eindresultaat is hetzelfde.

De fysieke effecten van eetstoornissen kunnen ernstig zijn, waarbij elk systeem van het lichaam betrokken is. Andere psychische aandoeningen, met name depressie en angst, komen vaak voor in combinatie met eetstoornissen. Naarmate de aandoeningen zich ontwikkelen en ernstiger worden, nemen ook de psychologische en lichamelijke symptomen toe.

Belangrijk is dat deze aandoeningen iedereen kunnen treffen. Wanneer je geen tienermeisje bent, kun je alsnog een eetstoornis ontwikkelen. Lijders komen van elk etniciteit, elke leeftijd, elk geslacht en elke levensstijl. De ziekte is voor iedereen een even grote uitdaging, maar herstel is ook voor iedereen mogelijk.

Tekenen en symptomen van eetstoornissen

Omdat er verschillende soorten eetstoornissen zijn, kunnen de tekenen en symptomen die mensen vertonen variëren. Of iemand nu boulimisch, anorexisch, orthorexisch of een dwangmatige overeter is, over het algemeen vertonen ze verschillende van deze gedragingen:

  • Gewicht of lichaamsvorm die de stemming, het plezier in evenementen of de deelname aan een evenement beïnvloedt.
  • Iemand maakt zich voortdurend zorgen dat het voedsel dat hij eet zijn gewicht zal doen toenemen.
  • Starre gewoonten en rituelen rond eten of andere dagelijkse routines, om een gevoel van controle en veiligheid te creëren. Iemand kan bijvoorbeeld het eten op zijn bord in een heel specifieke volgorde opeten.
  • Acht wakkere uren of langer doorbrengen zonder te eten.
  • Overmatig ongemak wanneer iemand zichzelf in de spiegel ziet.
  • Kleding dragen om de vorm van het lichaam te bedekken of te verhullen.
  • Zorgvuldige planning van maaltijden en hevige stress als de plannen mislukken.
  • In het geheim eten, of specifiek vermijden om in de buurt van andere mensen te zijn tijdens het eten.
  • Bepaalde voedingsmiddelen volledig elimineren of zorgvuldig controleren hoeveel ervan wordt geconsumeerd.
  • Schuldgevoelens na het eten van voedsel waarvan wordt aangenomen dat het gewichtstoename veroorzaakt.
  • Je niet kunnen concentreren op je werk, school of sociale activiteiten door opdringerige gedachten over eten of het plannen van maaltijden.
  • Iemand weegt zichzelf obsessief, vaak meerdere keren per dag.
  • Overmatig of dwangmatig sporten.
  • Misbruik van laxeermiddelen.
  • Vermijd elke sociale bijeenkomst waar eten bij komt kijken.
  • Grote schommelingen in gewicht.
  • Een toename van stemmingswisselingen.
  • Een persoon die snel vermoeid raakt en over het algemeen erg lusteloos is.

Zoveel meer dan eten is ongeordend

Hierboven werd gezegd dat herstel mogelijk is voor iedereen die lijdt aan een eetstoornis, en dat is waar. Maar wat ook waar is, is dat herstel voor iedereen hard werken is. Bij eetstoornissen komt zoveel meer kijken dan alleen ongeordende gedachten en gedrag over eten.

De verstoorde gedachten moeten onder ogen worden gezien en vaste patronen moeten worden afgeleerd. En de onderliggende oorzaken voor het ontstaan van de eetstoornis moeten worden aangepakt. Uiteindelijk is je belangrijkste bron je eigen vastberadenheid om beter te worden – maar je hoeft het ook niet alleen te doen. Als jij of iemand om wie je geeft de meeste tekenen en symptomen op onze checklist vertoont, neem dan contact op en zoek hulp.