Dialectische gedragstherapie is een vorm van cognitieve gedragstherapie die zich richt op het balanceren tussen acceptatie en verandering. Het helpt individuen hun emoties te reguleren, stress te verminderen en destructief gedrag te verminderen.
De therapie werkt door vaardigheden te ontwikkelen in vier sleutelgebieden: mindfulness, interpersoonlijke effectiviteit, emotieregulatie en stress tolerantie. Het is effectief voor problematisch gedrag, zoals eetstoornissen, doordat het individuen leert omgaan met moeilijke emoties zonder terug te vallen op ongezonde eetgewoonten.
Een sessie in een behandelingsprogramma omvat meestal groepstherapie, waarbij vaardigheden worden geoefend, en individuele sessies, waarin persoonlijke problemen worden aangepakt. Het doel is om een gezonde balans te vinden tussen accepteren wat niet veranderd kan worden en veranderen wat mogelijk is.
Dialectische gedragstherapie is een evidence-based interventie, ondersteund door onderzoek dat significante verbeteringen toont in de kwaliteit van leven voor mensen met specifieke mentale uitdagingen, waaronder borderline persoonlijkheidsstoornis en eetstoornissen.
Wat is de medische definitie van dialectische gedragstherapie?
Dialectische gedragstherapie (DGT) is een type psychotherapie dat individuen helpt om hun emoties te reguleren, hun interpersoonlijke relaties te verbeteren en problematisch gedrag te veranderen. Het combineert strategieën van gedrags- en cognitieve therapieën en benadrukt de balans tussen acceptatie en verandering.
DGT omvat individuele sessies, groepstraining in vaardigheden, en telefonische coaching om specifieke vaardigheden te leren voor het omgaan met intense emotionele situaties. Het richt zich voornamelijk op het aanleren van vier sleutelvaardigheden: mindfulness, interpersoonlijke effectiviteit, emotieregulatie, en het tolereren van stress.
Oorspronkelijk ontwikkeld voor het behandelen van borderline persoonlijkheidsstoornis, heeft onderzoek aangetoond dat DGT effectief is voor een reeks van mentale gezondheidsproblemen, waaronder eetstoornissen en verslavingsproblemen. Het benadrukt een holistische benadering door het aanpakken van de complexiteit van het leven en het erkennen van de noodzaak om moeilijke situaties te accepteren terwijl er tegelijkertijd aan gewerkt wordt.
De geschiedenis van DGT gaat terug tot de late jaren 80. Het was specifiek ontworpen om individuen met een borderline persoonlijkheidsstoornis te behandelen, een groep die moeilijk te behandelen was met de toen beschikbare therapieën.
Wat is de geschiedenis van DGT?
DGT werd in de late jaren 80 ontwikkeld door Marsha Linehan, een psychologieonderzoeker aan de Universiteit van Washington. Linehan’s interesse in zelfmoordpreventie, gekoppeld aan haar persoonlijke worstelingen met misdiagnose, leidde haar tot het ontwikkelen van DGT.
Ze wilde oorspronkelijk cognitieve gedragstherapie toepassen om vrouwen met een geschiedenis van suïcidale gedachten en borderline persoonlijkheidsstoornis te behandelen. DGT werd ontworpen als reactie op de beperkingen die ze vond in de standaard cognitieve gedragstherapie, door elementen van acceptatie en dialectische filosofie toe te voegen.
Deze aanpak combineert technieken gericht op het bouwen van vaardigheden in vier sleutelgebieden: mindfulness, stress tolerantie, emotieregulatie en interpersoonlijke effectiviteit. DGT is uniek door zijn nadruk op de synthese van acceptatie en verandering, en het is specifiek ontworpen om complexe en ernstige mentale gezondheidsproblemen aan te pakken.
Linehan en haar team hebben significant werk verricht door onderzoek te doen naar DGT, wat heeft geleid tot een reeks nieuwe inzichten en de ontwikkeling van een gestructureerde behandeling die zich richt op het verbeteren van de kwaliteit van leven voor patiënten. DGT heeft zich bewezen als effectief voor een reeks aandoeningen, waaronder borderline persoonlijkheidsstoornis, eetstoornissen en verslavingsproblemen, en benadrukt het belang van een balans tussen acceptatie en verandering.
Hoe werkt dialectische gedragstherapie?
Dialectische gedragstherapie werkt door een balans te vinden tussen acceptatie en verandering. Cliënten leren hun gevoelens te accepteren en tegelijkertijd gedragspatronen die problematisch zijn te vervangen door effectievere.
DGT richt zich op het helpen van cliënten om intense emoties te tolereren zonder destructief gedrag. Therapeuten bieden individuele sessies, groepstrainingen en telefonische coaching om vaardigheden te ontwikkelen in het omgaan met emotionele stress, het verbeteren van interpersoonlijke relaties en het beheersen van moeilijke situaties. De therapie volgt typisch een meerfasenbenadering, waarbij elke fase zich richt op specifieke vaardigheden en doelen om de algehele kwaliteit van leven te verbeteren.
DGT maakt gebruik van verschillende technieken, waaronder vaardigheidstraining in groepsverband, individuele therapie, en telefonische coaching om cliënten te ondersteunen buiten de therapiesessies. DBT is effectief gebleken bij het behandelen van een scala aan psychische problemen, met name borderline persoonlijkheidsstoornis, zelfbeschadigend gedrag, eetstoornissen, en PTSS.
Wat zijn de meest gebruikte technieken in dialectische gedragstherapie?
De meest gebruikte technieken in dialectische gedragstherapie omvatten mindfulness, emotieregulatie, interpersoonlijke effectiviteit en stress tolerantie.
- Mindfulness leert cliënten in het huidige moment te zijn, wat emotionele reactiviteit vermindert.
- Emotieregulatie helpt intense emoties te beheersen en impulsief gedrag te voorkomen.
- Interpersoonlijke effectiviteit verbetert de communicatie en helpt cliënten assertief te zijn in relaties.
- Stress tolerantie ontwikkelt het vermogen om moeilijke situaties te tolereren zonder negatief gedrag.
Deze kernvaardigheden zijn essentieel voor het verbeteren van de algehele kwaliteit van leven en het onderhouden van gezonde relaties. Door een ondersteunende therapeutische omgeving te bieden en een samenwerkende aanpak te hanteren, helpt DGT cliënten positieve veranderingen aan te brengen en een duurzame verbetering van hun levenskwaliteit te realiseren.
Wat kan DGT behandelen?
DGT wordt voornamelijk gebruikt om borderline persoonlijkheidsstoornis, suïcidale individuen, stemmingsstoornissen, middelenmisbruik, eetstoornissen, en andere mentale gezondheidsaandoeningen die emotionele regulatieproblemen omvatten, te behandelen.
Oorspronkelijk ontwikkeld voor chronische suïcidaliteit bij mensen met borderline persoonlijkheidsstoornis (BPD), heeft DGT aangetoond effectief te zijn in het verminderen van risicovol gedrag door vaardigheden aan te leren om intense emoties te beheren en gezondere copingmechanismen te ontwikkelen.
Verheul et al. (2003) in de British Journal of Psychiatry vonden dat DGT superieur is aan gebruikelijke behandelingen bij het verminderen van hoog-risicogedrag bij vrouwen met BPD. Robins & Chapman (2004) in de Journal of Personality Disorders benadrukken dat DGT succesvol is gebleken voor diverse populaties, waaronder mensen met BPD, middelenmisbruik, suïcidale adolescenten, eetstoornissen, gevangenen, depressieve ouderen en ADHD.
Deze studies onderstrepen de veelzijdigheid van DGT in het behandelen van een breed scala aan stoornissen die moeilijkheden met emotionele regulatie betreffen.
Is DGT effectief voor eetstoornissen?
DGT is effectief gebleken voor de behandeling van eetstoornissen. Onderzoek toont aan dat DGT bijzonder nuttig is bij het aanpakken van boulimia nervosa en eetbuienstoornis. Mindfulness, emotieregulatie, interpersoonlijke effectiviteit en stress tolerantie helpen individuen hun emoties beter te beheersen en destructief eetgedrag te verminderen.
Studies, zoals het onderzoek van Masson, P., Ranson, K., Wallace, L., & Safer, D. (2013), ondersteunen de effectiviteit van DGT door te laten zien dat het symptomen van eetstoornissen kan verminderen, vooral door het aanpakken van onderliggende emotionele en interpersoonlijke problemen die bijdragen aan de stoornis. Bewijs suggereert dat DGT een veelbelovende interventie is, niet alleen voor volwassenen maar ook voor adolescenten met eetstoornissen.
Een belangrijk nadeel is echter dat DGT intensief en tijdrovend kan zijn, wat het voor sommige individuen moeilijk maakt om de behandeling te volgen.
Wat zijn de nadelen van DGT?
De voornaamste nadelen van DGT omvatten de hoge kosten en tijdsinvestering. DGT vereist wekelijkse therapiesessies en training in vaardigheden, wat voor individuen met drukke levensstijlen een uitdaging kan vormen.
De uitgebreide aard van DGT kan leiden tot gevoelens van overweldiging en weerstand bij sommige cliënten. Bovendien is de toegankelijkheid beperkt door de noodzaak van adequate verzekering en de hogere kosten vergeleken met andere therapievormen.
DGT’s nadruk op groepstherapie kan oncomfortabel zijn voor personen die een voorkeur hebben voor individuele therapie. De integratie van Zen Boeddhistische mindfulness praktijken kan bezwaarlijk zijn voor individuen wiens religieuze of spirituele waarden niet overeenkomen. Dit kan leiden tot het verkennen van alternatieve therapieën die beter aansluiten bij persoonlijke voorkeuren en waarden.
Ondanks de effectiviteit van DGT in het omgaan met trauma en het aanleren van copingvaardigheden, is het niet altijd de optimale keuze voor iedereen, wat de noodzaak benadrukt om therapieën te vinden die aansluiten bij de individuele behoeften en levensfilosofieën.
Hoe zien DGT sessies in een behandelprogramma eruit?
DGT-sessies in een behandelprogramma omvatten doorgaans een combinatie van individuele therapie en groepstraining.
Individuele sessies richten zich op het toepassen van DGT-vaardigheden op specifieke uitdagingen waarmee de cliënt wordt geconfronteerd, met als doel het beheersen van intense emoties en het verbeteren van interpersoonlijke relaties.
Deze sessies vinden wekelijks plaats, duren ongeveer een uur en bieden gepersonaliseerde ondersteuning. Therapeuten helpen cliënten bij het leren en toepassen van de kernvaardigheden. Telefonische coaching tussen sessies door biedt onmiddellijke begeleiding bij het omgaan met acute moeilijkheden, waardoor cliënten de geleerde vaardigheden in de praktijk kunnen brengen.
Groepssessies, typisch wekelijks georganiseerd, duren ongeveer twee uur en zijn gericht op het aanleren en oefenen van DGT-vaardigheden in een kleine groepssetting. Deze sessies bieden een platform voor cliënten om ervaringen te delen, van elkaar te leren en de toepassing van vaardigheden te oefenen in een veilige omgeving.
Een team van therapeuten leidt de groep, waarbij de focus ligt op het versterken van de kerncompetenties van de cliënten. Groepstraining helpt bij het voorkomen van burn-out bij therapeuten en zorgt voor een collaboratieve benadering van zorg, wat essentieel is voor het effectief beheren van mentale gezondheidsuitdagingen. Het samenbrengen van cliënten en therapeuten in groepssessies versterkt het ondersteuningsnetwerk en zorgt ervoor dat de behandeling resultaatgericht blijft.
Is DGT effectiever als groepstherapie?
Het bewijs suggereert dat DGT effectiever kan zijn in een groepstherapie format vergeleken met alleen individuele therapie. Studies tonen aan dat patiënten met borderline persoonlijkheidsstoornis significante verbeteringen ervaren in een groepssetting.
Dit komt doordat groepstherapie een extra component van sociale steun biedt, wat cruciaal is voor deze patiënten. Bovendien biedt het de kans om nieuwe sociale vaardigheden te oefenen in een veilige omgeving, wat leidt tot betere functionele en psychologische uitkomsten.
Een sleutelaspect van DGT in groepsverband is het leren van peers. Patiënten zien hoe anderen de DGT-vaardigheden toepassen, wat niet alleen motiverend werkt, maar ook bijdraagt aan een dieper begrip van deze vaardigheden. Dit peerleren resulteert vaak in verbeterde therapietrouw en verminderde drop-out rates.
Onderzoek wijst uit dat de combinatie van individuele en groepstherapie tot grotere verbeteringen leidt dan elk van deze behandelingen op zich. Groepstherapie biedt een aanvullende setting waarin patiënten kunnen leren van de ervaringen van anderen, terwijl individuele therapie gepersonaliseerde aandacht voor specifieke problemen biedt.
Belangrijk is dat groepstherapie de beschikbaarheid van therapie vergroot. Meer patiënten kunnen tegelijkertijd worden behandeld, wat vooral belangrijk is gezien de hoge vraag naar mentale gezondheidszorg. Dit maakt DGT toegankelijker voor een breder publiek.
Is DGT een evidence-based interventie?
Ja, DGT wordt beschouwd als een evidence-based interventie. Onderzoek toont aan dat DGT effectief is voor een breed scala aan psychische stoornissen. Het is gebaseerd op wetenschappelijk onderzoek en heeft significante voordelen aangetoond in meerdere studies.
Onafhankelijke gerandomiseerde gecontroleerde trials (RCT’s) hebben consistent verbeteringen aangetoond bij deze chronisch suïcidale populatie, die voorheen als moeilijk te behandelen werd gezien. Deze studies onderstrepen de effectiviteit van DGT en ondersteunen de status als evidence-based interventie.
Lynch, T., Trost, W., Salsman, N., & Linehan, M. (2007) benadrukken dat DGT een sterke empirische ondersteuning heeft en breed wordt ingezet voor het behandelen van verschillende diagnoses, waaronder borderline persoonlijkheidsstoornis. Hun onderzoek wijst uit dat DGT duidelijk voldoet aan de strenge criteria voor een evidence-based interventie, met een solide basis van bewezen effectiviteit, gerepliceerd in meerdere studies.
De cumulatieve bewijslast die wordt gepresenteerd, wijst op een sterke ondersteuning voor het gebruik van DGT bij het behandelen van diverse psychische aandoeningen.
Is DGT counseling hetzelfde als algemene therapie soorten?
Nee, DGT counseling is niet hetzelfde als algemene therapie. DGT is een gespecialiseerde behandeling voor individuen met borderline persoonlijkheidsstoornis en andere aandoeningen die emotionele regulatie betreffen. Deze therapie verschilt van algemene therapie door haar gestructureerde aanpak en specifieke focus.
De nadruk ligt op het verkennen en veranderen van gedragingen door het aanleren van vaardigheden.
How lang is DGT therapie?
De typische duur van DGT is ontworpen om binnen een jaar af te ronden, maar kan variëren afhankelijk van individuele behoeften. Standaard DGT-programma’s omvatten een curriculum dat vaak 6 maanden tot een jaar loopt, bedoeld om essentiële vaardigheden aan te leren.
Voor bepaalde individuen, vooral die met complexe aandoeningen zoals borderline persoonlijkheidsstoornis, kan de behandeling langer duren om volledige resultaten te bereiken. De flexibiliteit van DBT staat toe dat de duur aangepast wordt op basis van de voortgang en respons van de persoon.
Sommige programma’s bieden een verkort traject aan dat een subset van vaardigheden leert, wat resulteert in een kortere behandelperiode.
Hoe vind je een goede dialectische gedragstherapeut?
Om een goede dialectische gedragstherapeut te vinden, start je met zoeken naar therapeuten die gespecialiseerd zijn in DGT. Controleer of ze een gedegen opleiding in DGT hebben voltooid en gecertificeerd zijn. Dit geeft aan dat ze de benodigde training hebben ondergaan. Vraag naar hun ervaring met het behandelen van specifieke problemen waarmee je kampt. Ervaring verhoogt de kans op effectieve behandeling.
Zoek naar therapeuten die verbonden zijn aan erkende DGT-programma’s of-praktijken. Deze affiliatie wijst op een hogere mate van toewijding en expertise. Informeer bij potentiële therapeuten naar hun benadering en de structuur van de therapie om te zien of deze past bij jouw behoeften.
Belangrijk is ook de locatie en of de therapeut jouw zorgverzekering accepteert. Dit vergroot de toegankelijkheid en betaalbaarheid van de therapie. Voel je vrij om tijdens een kennismakingsgesprek vragen te stellen over hun ervaring en aanpak. Let op hoe comfortabel je je voelt bij de therapeut; een goede klik is essentieel voor succesvolle behandeling.
Vertrouw op je intuïtie bij het kiezen van een therapeut. Voel je niet gedwongen om te settelen voor de eerste de beste. Het vinden van de juiste DGT-therapeut kan tijd vergen, maar het is een belangrijke stap in je herstelproces.
