Anorexia, boulimia, orthorexia, eetbuienstoornis, en elke andere eetstoornis die je maar kunt bedenken verschillen veel van elkaar, maar hebben ook veel gemeen. Het belangrijkste is misschien wel dat herstel in alle gevallen mogelijk is. En in alle gevallen zal dat herstel veel werk kosten.
Als we nadenken over eerstoornisherstel, is het handig om het in 3 fases te zien: hulp vragen, hulp krijgen en je herstel en een nieuwe manier van leven volhouden. Niemand geneest op precies dezelfde manier als iemand anders, en als jij probeert te herstellen zal jouw reis uniek zijn. Dat is het enige waar je zeker van kunt zijn.
Er zijn echter een aantal zaken waar bijna iedereen die met een eetstoornis te maken heeft mee te maken krijgt. Inzicht in deze problemen kan nuttig zijn als je zelf probeert te herstellen van een eetstoornis of als je iemand wilt steunen die probeert te genezen.
Belemmeringen om hulp te vragen
De moderne cultuur versterkt het idee dat slank zijn en alles onder controle hebben de gewenste staat is. Doe je te veel aan lichaamsbeweging, val je af of werk je te hard om genoeg slaap te krijgen? Je krijgt een sticker ter beloning van je omgeving! Dat deze gedragingen worden bevestigd door de maatschappij om je heen kan heel verwarrend zijn.
Je kunt het gevoel hebben dat je je alleen op deze manier “waardig” voelt. Toegeven dat de acties schadelijk voor je zijn en om steun vragen om ermee te stoppen, kan helemaal onmogelijk voelen als de mensen om je heen denken dat wat je doet bewonderenswaardig is.
Naast het feit dat deze gedragingen sociaal aanvaardbaar zijn, werken ze misschien nog steeds als een copingmechanisme. Voor iemand die eten nog steeds gebruikt als een succesvolle afleiding van andere delen van zijn leven, kan het heel moeilijk zijn om de eetstoornis op te geven.
Belemmeringen om hulp te krijgen
Sarah Thompson, een eetstoornis-herstelcoach, legt uit dat het niet hebben van een ziektekostenverzekering die de ziekte dekt en het onvermogen om vrij te nemen van het werk om in behandeling te gaan, de meeste barrières kunnen zijn om ondersteuning te krijgen.
Naast praktische obstakels moet je ook in staat zijn om hulp te accepteren en jezelf uit de weg te ruimen als je beter wilt worden. In een interview met psychcentral.com legt eetstoornis-specialist Susan Schulherr uit dat eetstoornissen heel moeilijk van je af te schudden zijn. Ze hebben zich niet alleen ontwikkeld als het beste copingmechanisme dat je hersenen op dat moment kenden, maar ze zijn ook een automatisme geworden en de neurale paden zijn goed begaanbaar.
Belemmeringen om herstel te behouden
Nadat je dapper genoeg bent geweest om hulp te vragen en het geluk hebt gehad om hulp te krijgen, is je zoektocht naar herstel van je eetstoornis nog niet ten einde. Je hoeft niet langer te beginnen met beter worden; nu moet je op dat pad blijven. En dit is een hele nieuwe manier van leven en omgaan met het leven.
Je moet ook werken aan het opbouwen van een gezonde relatie met voedsel. Julie Holland Faylor, gecertificeerd eetstoornisspecialist (CEDS), legt uit dat mensen met een eetstoornis tijdens hun herstel weer moeten wennen aan normale eetgewoonten. Mensen die worstelen met verslavingen kunnen (of zouden moeten) afzien van hun favoriete drug. Maar iemand die aan een eetstoornis lijdt, moet nog steeds eten.
Kortom, nu je weet dat er een probleem is en je een beetje inzicht hebt gekregen in het omgaan met problemen op verschillende manieren, zul je het moeten doen. Je zult deze vaardigheden moeten oefenen en ontwikkelen, net zoals je dat zou moeten doen met alles wat je aan het leren bent. Wees niet ontmoedigd als je een tegenslag hebt; dat heeft iedereen. Het belangrijkste is dat de tegenslag geen blokkade wordt in je herstelproces.
Praktische uitdagingen
Voor mensen die proberen te genezen van een eetstoornis hebben deze barrières op verschillende manieren invloed op het dagelijks leven. De praktische uitdagingen voor herstel zijn in wezen triggers tot gedrag en omvatten:
- De samenstelling of tijden van maaltijden laten veranderen.
- Mensen commentaar laten geven op gewicht en/of uiterlijk.
- Proberen om te gaan met angst of een laag zelfbeeld in verband met werk- of schoolprestaties.
- Ruzie maken met familieleden of vrienden.
- Zich niet gehoord, genegeerd, niet gerespecteerd of belachelijk gemaakt voelen.
- Proberen om te gaan met fysieke, mentale of emotionele vermoeidheid.
- Lezen van op afvallen gerichte artikelen, posts op sociale media of boeken.
De angstfactor
Schulherr merkt op dat angst een grote barrière kan zijn om het herstel vol te houden. Hoe ziet het leven eruit zonder een eetstoornis? Nu er geen gedrag is dat je afleidt, met welke problemen krijg je dan te maken? Zullen je relaties veranderen? Zullen emoties overweldigend worden? Wie ben je eigenlijk als je eetstoornis je niet definieert? Op een meer concreet, lichamelijk niveau, wat zal er met je lichaam gebeuren?
Het proces om jezelf weer te leren vertrouwen (en vergeven) is een groot deel van het herstel van een eetstoornis, zoals Thompson en veel overlevenden benadrukken. Leren om je fysieke zelf te voeden en tegelijkertijd te zorgen voor je mentale toestand kost tijd. Je moet je overtuigingen en wrok onder ogen zien en stoppen met liegen tegen jezelf en anderen. Als je dat niet doet, kunnen deze kwesties de grootste belemmeringen voor je genezing worden. Maar als je dat wel doet, worden het cruciale onderdelen van je succesvolle herstel.
